Charakter Alaskan Malamute

Malamuty są niezwykle przyjaznymi psami, kochają człowieka i praktycznie nie zdarzają się zachowania agresywne w stosunku do ludzi. Oczywiście każdego psa można agresji nauczyć, jednak u Alaskanów brak jest predyspozycji do takich zachowań. Zagłębiając się w historię rasy ma się wrażenie, że wszystkie cechy charakteru psów były z premedytacją pielęgnowane przez plemię Mehlemutów.

Uparte Malamuty

Malamuty były wykorzystywane między innymi do zaprzęgów. Transportowały często ogromne ciężary, cały dobytek swych właścicieli na duże odległości. Często droga biegła przez zamarznięte wody. Alaskany jako psy o świetnym instynkcie wyczuwały jeśli na przykład lód był zbyt kruchy i cienki, aby po nim przejechać. Musiały postawić na swoim i nierzadko sprzeciwić się maszerowi przerywając podróż. Nawet jeśli maszer wydał komendę do dalszej jazdy, Malamut okazywał nieposłuszeństwo, ratując tym samym życie człowieka. Obecnie ta cecha charakteru malamutów przysparza właścicielom sporo problemów. Upartość tych psów jest głęboko zakorzeniona, jednak ciężką pracą oraz pomysłowością człowieka można wiele wypracować. Nasz pies musi się nauczyć, że współpraca z człowiekiem bardzo mu się opłaci, jest przyjemna i ciekawa.

togo na śniegu

Przyjazny i miły miś

Alaskany to psy czułe i towarzyskie, na 100% oddane członkom swojej ludzkiej rodziny. Kochają wszystkich domowników jednakowo. Jakakolwiek agresja nie leży w ich naturze. Pozwolą zrobić ze sobą wszystko, wyjątkiem są może młode szczeniaczki, jednak te rządzą się własnymi prawami.  Są ciekawe ludzi. Nigdy nie możemy traktować ich na zasadzie relacji właściciel – pies, tylko towarzysz – towarzysz. Skąd w tej rasie taka miłość do człowieka oraz pragnienie bycia jego najwierniejszym przyjacielem? Znowu należałoby się cofnąć w czasie.

Oprócz ciężkiej pracy psy Mehlemutów sprawdzały się również na innych polach. Często pilnowały dzieci, stada, ogrzewały ludzi własnym ciałem podczas naprawdę ogromnych mrozów. Psy te nie mogły przejawiać cienia agresji wobec człowieka. Te osobniki którym się to zdarzało, były eliminowane ze stada. Dzięki temu, bądź co bądź drastycznemu sposobowi, obecnie mamy do czynienia z najmilszymi misiami wśród psów.

Jak każdy medal ma dwie strony, tak i tutaj również. Ich przyjazne usposobienie sprawia, że nie nadają się na stróża domu. Najgorzej, jeśli potencjalny złodziej będzie miał wiedzę na temat rasy. Będzie wiedział, że Malamut wpuści go na posesję bez problemu, da się pogłaskać i wynieść z domu nasz dobytek. Jeśli o tym nie wie, z pewnością odstraszy go potężny i dostojny wygląd Alaskana. W stanie zagrożenia, nasz Malamut raczej schowa się za nami, niż stanie w naszej obronie. Znane są przypadki, gdy właśnie w ten sposób trzeba było ratować Malamuta przed innym psem lub agresywnym człowiekiem. Z drugiej strony istnieją historie w których Alaskan stanął w obronie właściciela. Sytuacje mogą być różne, jednak decydując się na tą rasę, nie miejmy złudzeń – nie jest to pies stróżujący.

wyjący malamut

Żywiołowy łowca

Malamuty to psy o niespożytej energii. Aby nasz pies był szczęśliwy, musi być zmęczony fizycznie i psychicznie. I nie chodzi tu o bieganie za piłką po ogrodzie. Alaskany nie są psami aportującymi. Owszem, z chęcią pobiegają z nami za piłką, jednak w większości przypadków ich reakcją na rzuconą piłkę będzie: “Rzuciłeś, to sam sobie po nią idź”. Malamut to pies, który uwielbia węszyć na długich spacerach. Ze względu na bardzo rozwinięty instynkt łowiecki, w lesie lub na otwartych terenach najlepiej zaopatrzyć się w długą linkę, aby pies mógł swobodnie oddawać się swoim sprawom. Odradza się puszczania psa luzem, w chwili gdy spotkamy na spacerze dzikie zwierzę lub kota, nie będziemy w stanie zatrzymać Malamuta. To urodzeni łowcy, dawniej psy pomagały swoim właścicielom w polowaniach. Ten instynkt pozostał. Większość psów, szczególnie z linii pracujących świetnie sprawdzi się w sportach biegowych.

Tak naprawdę nie jest ważne jaką aktywność z psem wybierzemy, ważne, żebyśmy to robili wspólnie. Jeśli ktoś po pracy lubi sobie odpocząć przed TV, powinien poważnie zastanowić się nad zakupem psa tej rasy.

 

Wróg czy przyjaciel?

O ile wiadomo już, że Malamuty kochają człowieka i  są do niego przyjaźnie nastawione, to w stosunkach z innymi zwierzętami bywa różnie. Wynika to z dwóch rzeczy. Znów sięgamy daleko wstecz.

Na Alasce pełnej śniegu, mrozów, o skrajnie trudnych warunkach, często zdarzało się, że brakowało jedzenia. Alaskany były przystosowane do pożywiania się niewielkimi porcjami jedzenia. Często jednak głód był tak wielki, że zmuszał psy do walki o jedzenie na śmierć i życie. Przetrwały tylko najsilniejsze osobniki, które w stosunku do swoich braci wykazywały się agresją, nigdy jednak w stosunku do człowieka. Dlatego ważna jest odpowiednia socjalizacja naszego psa z innymi zwierzętami, w szczególności z innymi psami. Malamut nauczony kontaktu z psami jako szczeniak, w dorosłym życiu będzie reagował na inne psy pozytywnie. Jeśli zaniedbamy socjalizację, bądź nasz szczeniak wyniesie z tych kontaktów złe doświadczenia, to spacery mogą stać się udręką, a czasem wręcz niemożliwością. To samo tyczy się innych przyjaciół człowieka – kotów.

Jako naturalny łowca, Malamut będzie chciał kota upolować, tym bardziej, że kot instynktownie zawsze ucieka przed psem. Nie ma nic wspanialszego dla Alaskana, niż uciekająca zwierzyna. Kot sąsiada nie ma szans. Na szczęście jeśli mamy w domu koty, a planujemy zakup Malamuta, jest spora szansa na to, że zwierzęta się dogadają. Na to jednak, potrzeba czasu oraz konsekwencji.

 

malamut na spacerze

Social Media

Śledź nas w mediach społecznościowych. Zachęcamy do polubienia naszej strony na Faceboku oraz do obserwowania konta na Instagramie